1زمینه و هدف: با توجه به اینکه مواد در ابعاد نانو خواص منحصر به فرد فیزیکی و شیمیایی پیدا می­کنند، در سال­های اخیر استفاده از فناوری نانو در حوزه­های مختلف از جمله داروسازی کاربرد فراوانی پیدا کرده است. در این میان، نانوذرات نقره، در مطالعات متعددی از نظرخواص ضد میکروبی آن مورد تایید قرار گرفته­اند. هدف مطالعه حاضر، بررسی خواص ضد باکتریایی نانوذرات نقره سنتز شده توسط عصاره گل راعی و بربرین می­باشد. روش کار: در این مطالعه تجربی، نانوذرات نقره با استفاده از عصاره گل راعی به تنهایی و همچنین در ترکیب با بربرین سنتز شده و توسط روش­های میکروسکوپ الکترونی عبوری [TEM]، پراش نور پویا [DLS]، اسپکتروسکوپی انتقال فوریه مادون قرمز [FTIR] و تفرق اشعه ایکس [XRD] مشخصه یابی شدند. اثرات ضد باکتریایینانوذرات نقره سنتز شده بر روی سویه­ های استاندارد باکتری های اشیرشیاکلای، سودوموناس آئروژینوزا، کلبسیلا نومونیه، استافیلوکوکوس اورئوس و انتروکوکوس فکالیس مورد بررسی قرار گرفت. حداقل غلظت مهاری [ MIC] نانوذره نقره به تنهایی و در ترکیب با گل راعی برای باکتری­های مورد مطالعه با استفاده از روش میکرودایلوشن براث مورد بررسی قرار گرفت. یافته ­ها: نتایج مشخصه یابی نانوذرات نقره سنتز شده نشان داد اندازه ذرات حدود 30 نانومتر بوده و ساختار کریستالی کوبیک داشتند. همچنین حضور گروه های عاملی شاخص با استفاده از FTIR مورد تایید قرار گرفت. ارزیابی مقادیر MIC نانوذرات سنتز شده بر روی باکتری های مورد مطالعه نشان داد نانوذره­ی سنتز شده بوسیله بربرین و گل راعی دارای بیشترین اثرات ضد باکتریاییبود درصورتیکه هرکدام از ترکیبات بربرین و گل راعی به تنهایی خواص ضدباکتریایی قابل توجهی نشان ندادند. براساس نتایج این مطالعه نانوذرات سنتز شده با گل راعی و بربرین بیشترین اثر مهارکنندگی را بر سودوموناس آئروژینوزا با MIC  mg/ml 0. 0375 و کمترین اثر مهار کنندگی را بر باکتری انتروکوکوس فکالیس با MIC 0. 185 mg/ml  نشان دادند. نتیجه­ گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد نانوذرات نقره سنتز شده با عصاره گل راعی و بربرین دارای اثرات ضدباکتریایی قابل توجهی نسبت به عصاره گل راعی و بربرین به تنهایی هستند. در نتیجه نانوذرات نقره مورد مطالعه با توجه به ویژگی­های منحصر به فردی که در هدف قرار دادن باکتری ها دارند می­ توانند در کاربردهای پزشکی وداروسازی با انجام مطالعات بیشتر مورد استفاده قرار گیرند

ترکیب هایپریسین (Hypericin) و یا مشتقات آن از سرشاخه های گلدار گونه های گیاه گل راعی، از جمله Hypericum perforatum L. استخراج و باعث رفع افسردگی و بهبود زخمها می شود. در حال حاضر محققین این رشته پس از بررسی تحقیقات انجام شده اعلام داشته اند، ترکیبهای مهم گیاه در درمان بیماری ایدز و یا نقرس نیز مفید است. پس از جمع آوری سرشاخه های گلدار گونه های گل راعی H. perforatum و H. scabrum از همدان و نوشهر، جهت استخراج هایپریسین، از حلالهای مختلف (اتر و اتانل) استفاده شد. مقایسه میزان هایپریسین در گونه های گل راعی نشان داده که مقدار این ترکیب نسبت به گونه و منطقه جمع آوری شده متفاوت می باشد. به طوری که تفاوت میزان هایپریسین در دو گونه جمع آوری شده از همدان H. perforatum L. و H. scabrum برابر 1692ppm بوده در صورتی که نسبت به منطقه رویشی متفاوت در یک گونه H. perforatum L. (همدان و نوشهر) برابر 335ppm می باشد. البته با بررسی منابع، میزان این ترکیب در گونه های ذکر شده در ایران به خصوص گونه H. perforatum در مقایسه با دیگر کشورها میزان ماده موثره بیشتری دارد.

مقدمه: اسانس ها محتوی شمار زیادی از متابولیت های ثانویه فرار می باشند که کاربرد وسیعی در صنایع دارویی و بهداشتی یافته اند از جمله استفاده از اجزای اسانس ها در کنترل میکروارگانیسم های بیماری زا، به عنوان مثال تاثیر آلفا و بتا - پینن در کنترل باکتری های گرم مثبت جنس Staphylococcus که عامل عفونت آندوکاردیت می باشند به اثبات رسیده است.هدف: شناسایی اجزای اسانس برخی گونه های گل راعی موجود در ایران به منظور مشخص نمودن مهم ترین ترکیبات و مقایسه آنها با یکدیگر بود.روش بررسی: اسانس گیری از اندام های تازه سه گونه .H. tetrapterum Frise. ،Hypericum perforatum L و H. patulum Thunb. به روش تقطیر با آب صورت گرفت و اجزای اسانس با استفاده از دستگاه گروماتوگرافی گازی (GC) و کروماتوگرافی متصل به طیف نگارجرمی (GC/MS) شناسایی شدند.نتایج: آنالیز اجزای اسانس نشان داد که در گونه H. perforatum آلفا - پینن (21.8 درصد)، نونان (9.7 درصد) و ان- اکتان (9.1 درصد) به ترتیب بیشترین اجزای اسانس می باشند، در حالی که در گونه H. tetrapterum ان - دکان (30.8 درصد) و ان - نونان (9.9 درصد) و همچنین در گونه H. patulumبتا - پینن (30.2 درصد) و آلفا - پینن (18.3 درصد) به ترتیب بیشترین اجزای اسانس را تشکیل می دادند.نتیجه گیری: در بین سه گونه مورد بررسی در این مطالعه اختلاف عمدتا وابسته به گونه گیاهی بود. همچنین همان طور که اشاره شد اسانس گونه H. perforatum دارای مقادیر بالای آلفا - پینن و اسانس گونه H. patulum دارای مقادیر بالای آلفا و بتا - پینن می باشند که پتانسیل بالای این مونوترپن های مهم در درمان و پیشگیری بیماری هایی همچون بیماری عفونت آندوکاردیت به اثبات رسیده است لذا می توان این گونه ارزشمند دارویی به عنوان کاندیدی در برابر بیماری های عفونی دانست.

گیاه گل راعی (هوفاریقون) از تیره علف چای است که در گذشته جهت درمان بیماریهای متعددی از جمله؛ دردهای شدید عصبی، شب ادراری کودکان، اختلالهای پوستی، مو و افسردگی به کار می رفته است. امروزه در بسیاری از کشورها از جمله؛ آلمان به عنوان یک نوشیدنی مصرف فراوانی دارد و فرآورده های دارویی مختلفی به صورت قرص، پماد، شربت و تنتور از آن تهیه شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات ژنوتوکسیسیتی عصاره الکلی این گیاه بود.جهت انجام این پژوهش آزمون Ames با استفاده از سوشهای TA100,TA98 سالمونلاتیفی موریوم به علت داشتن حساسیت زیاد انتخاب شد. ابتدا این دو سوش از نظر وجود یا عدم وجود جهشها و پلاسمیدهای اضافی PKM101,uvrβ,rfα  بررسی شد؛ سپس از سر شاخه های خشک گیاه عصاره الکلی تهیه گردید. هر دو سوش در محیط حداقل گلوکز آگار کشت داده شد و در معرض حجمهای متفاوت 10و 20 و 50 و 100 و 200 و 250 و 300 میکرولیتر عصاره الکلی قرار گرفتند. کلونیهای ایجاد شده پس از 48 ساعت در شرایط 37 درجه سانتی گراد شمارش گردید.نتایج نشان داد که این دو سوش در محیط کشت حداقل گلوکز آگار در عدم حضور هیستیدین نیز قابل رشد و تکثیر نبوده؛ ولی در محیط master در حضور هیستیدین به خوبی رشد کردند. همچنین نتایج مشخص کرد که اثرات سیتوتوکسیسیتی در حجم بیش از 50 میکرولیتر با استفاده از سوش TA98 و بیش از 200 میکرولیتر با استفاده از سوش TA100 به تدریج ظاهر می شود.با توجه به ملاکهای ارزیابی، عصاره الکلی گیاه گل راعی با استفاده از دو سوش باکتریایی TA100,TA98 و با استفاده از آزمون Ames جهش زا محسوب نمی شود.

ایران رویشگاهی نسبتا غنی است و بیش از 7500 گونه گیاهی دارد که بسیاری از آنها را گونه های دارویی تشکیل می دهند. رویشگاه های طبیعی ایران به عنوان ذخایر توارثی ارزشمند می توانند منشا تهیه و تولید گیاهان دارویی سازگار و با کیفیت بالا در مزارع قرار گیرند. گل راعی رویشگاه های مختلفی در نواحی شمالی و غربی ایران دارد. در این بررسی که در سالهای 78- 1377 انجام شد نمونه های گل راعی از نواحی گرگان، نوشهر، گیلان و خلخال برداشت و ماده موثر آن (هیپریسین) استخراج و اندازه گیری شد. در بین رویشگاه های مورد بررسی، گرگان و گیلان در سال اول، به ترتیب با 2730 و 2584 قسمت در میلیون هیپریسین و گیلان، گرگان و نوشهر در سال دوم، به ترتیب با 2230، 2218 و 2120 قسمت در میلیون با خلخال (1937 و 1779 قسمت در میلیون) تفاوت معنی داری نشان دادند. چنین به نظر می رسد که در مناطقی با ارتفاع 250 تا 400 متر از سطح دریا و بارندگی 500 تا 900 میلیمتر و خاکی با مواد آلی و معدنی کافی، توان بالقوه تولید هیپریسین بالا باشد.

مقدمه: گل راعی، یکی از پر مصرف ترین داروهای گیاهی است که به طور سنتی در موارد زیادی از جمله درمان واژینوز باکتریال استفاده می شود. با وجود اینکه مطالعات آزمایشگاهی، نشان دهنده اثرات ضد باکتریایی قوی آن می باشد و مطالعه ای در زمینه تاثیر ضد میکروبی آن در انسان یافت نشد، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر ژل واژینال گل راعی بر درمان واژینوز باکتریال انجام شد.روش کار: این مطالعه پیش آزمون و پس آزمون به صورت مداخله ای و تک گروهی از اسفند ماه سال 1390 تا آبان ماه سال 1391 بر روی 82 زن متاهل مبتلا به واژینوز باکتریال مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان های جلفا و هادی شهر استان آذربایجان شرقی که به سایر عفونت های واژینال مبتلا نبودند، انجام شد. به این افراد روزانه 5 گرم ژل واژینال 3% گل راعی به مدت 5 روز داده شد. شکایات بیماران، مشاهدات بالینی و معیارهای آمسل قبل از درمان و 12-10 روز پس از شروع درمان بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 13) و آزمون مک نیمار انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: روز 12 -10 پس از شروع درمان، 67 نفر (82%) بهبود یافته بودند. شایعترین شکایات بیماران در زمان ورود به مطالعه شامل ترشحات بدبو (94%)، سوزش در هنگام نزدیکی (45%)، خارش (40%) و درد قسمت تحتانی شکم (35%) بود که فراوانی این شکایات در روز 12-10 به ترتیب به 4%، 8%، 5% و 11% رسید (p<0.001). 11 نفر (13%) از افراد، از سوزش مختصر واژن در زمان مصرف دارو شاکی بودند که این امر، مانع مصرف دارو نشده بود.نتیجه گیری: ژل واژینال گل راعی در درمان بیماران مبتلا به واژینوز باکتریال و نیز کاهش شکایات آنها و بهبود معیارهای آمسل موثر است و می تواند به عنوان یک گزینه درمانی موثر در موارد مقاومت دارویی و نیز در افراد مایل به درمان با داروهای گیاهی استفاده شود.

خشکی به عنوان مهمترین عامل در تنش های محیطی محسوب می شود. در این بررسی اثرات تنش خشکی در تغییرات ماده موثر (هیپریسین) گل راعی (Hypericum perforutum) در اثر اجرای تیمارهای آبیاری کامل و تنش خشکی ملایم و شدید مورد ارزیابی قرار گرفت. در این طرح که به صورت بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار و در طی سالهای 1375 تا 78 اجرا شد، تیمارها شامل آبیاری کامل با 0.3- بار، تنش ملایم 3- بار و تنش شدید 15- بار به ترتیب معادل 17.4، 11.5 و 8.5 درصد وزنی آب نسبت به خاک خشک بودند. هیپریسین گل راعی در طی دو مرحله توسط دستگاه سوکسله با حلالهای کلروفرم و متانول استخراج شد و با اسپکتروفتومتر ماورای بنفش اندازه گیری شد. نتایج حاکی از افزایش عملکرد سرشاخه گلدار، هیپریسین و عملکرد هیپریسین در اثر آبیاری کامل بود. تنش خشکی ملایم و شدید باعث کاهش عملکردهای کمی کیفی گل راعی گردید. برداشت اول سرشاخه های گلدار گل راعی نسبت به برداشت دوم به مراتب دارای عملکرد کمی و کیفی بیشتری بود ولی تفاوتی از این نظر در بین سالهای آزمایش مشاهده نشد. درصد هیپریسین همبستگی مثبت و معنی داری با تعداد گل در هر بوته و عملکرد هیپریسین دارای همبستگی بالا و معنی دار با ماده خشک سرشاخه، تعداد گل در هر بوته، ارتفاع گیاه و تعداد شاخه های گلدار داشت. گیاه دارویی گل راعی علیرغم مقاومت بسیار در مقابل تنش خشکی، در اثر کمبود آب عملکردهای کمی و کیفی پایینی تولید می کند. بنظر می رسد آبیاری کافی و به موقع، رشد کامل گیاه را به همراه داشته و با افزایش گلدهی، کیفیت گل راعی را نیز افزایش دهد.